مدیر مدرسه علمیه حضرت ابوطالب (ع): تعریف درستی از سبک زندگی معنوی نداریم

حجت‌الاسلام «مجید سینایی» در گفتگو با خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان درخصوص تاثیر معنویت در شرایط بحرانی بر روح و جسم انسان، گفت: تمام برداشت مردم حتی رسانه ها از سبک زندگی قرآنی معطوف به یک بعد از زندگی قرآنی می شود.

مدیر مدرسه علمیه حضرت ابوطالب (ع) افزود: تصور می کنیم معنویت یعنی قرآن خواندن و دعا خواندن و این فقط درصد ناچیزی از زندگی قرآنی است درحالیکه قرائت قرآن و دعا توام با نظم، بهره وری و استفاده از لحظات در زمینه های مختلف است که به سبک زندگی قرآنی می رسد.

وی خاطرنشان کرد: پیامبر اسلام (ص) که قرآن ناطق بود زندگی خود را به چهار قسمت تقسیم کرده بود؛ قسمتی را برای مناجات با خدا، بخشی برای تامین معاش، بخشی برای معاشرت با برادران و افراد مورد اعتماد و قسمتی از زمان خود را به خانواده اختصاص داده بود.

حجت الاسلام سینایی با بیان اینکه برای داشتن زندگی منظم تمرین نداشته ایم، تاکید کرد: تا درباره معنویت صحبت می کنیم، همه به این سمت می روند که باید فقط قرآن بخوانند و دعا کنند. بله درست است همه این کارها را باید انجام دهیم اما این فقط بخشی از زندگی معنوی است.

مدیر مدرسه علمیه حضرت ابوطالب (ع) با اشاره به زندگی امام راحل (ره)، گفت: امام که تربیت شده مکتب قرآن بودند و در زندان ۴ متری از زمان بهترین استفاده را می کردند و بخشی از شبانه روز را به ورزش اختصاص داده بودند، بخشی را برای تدبر و تفکر در نظر گرفته بودند و بخشی را هم به نماز و دعا می گذراندند. مگر می شود این فرد را با قرنطینه و زندان انفرادی از پا انداخت.

به وقت تلفی و مصرف گرایی و بی نظمی عادت کرده ایم

وی با بیان اینکه به وقت تلفی و مصرف گرایی و بی نظمی عادت کرده ایم، تاکید کرد: اگر به خیابان های تهران توجه کنید متوجه ترددهای نامنظم در شهر می شویم، در جایی که پارک ممنوع است، خودروهای زیادی پارک شده است، در معابری جهت حرکت ترددها از چپ به راست است درحالیکه عکس آن تردد انجام می شود. یک شهروند وقتی در چنین شهر بی نظمی زندگی می کند به سطوح می آید.

حجت الاسلام سینایی با بیان اینکه به زندگی منظم عادت نداریم، گفت: قرآن خودش را معرفی می کند که پیامبری برای شما فرستادیم تا حکمت و زندگی حکیمانه را به شما بیاموزد و از این کتاب بزرگ زندگی باید درس زندگی بیاموزیم.

وی با بیان اینکه می توان در زمان فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه برای زندگی خود و پرداختن به کارهایمان برنامه ریزی داشته باشیم، تصریح کرد: بخشی از زمانی را که در خانه می مانیم می توان به عبادت و گفتگو و تعامل با خانواده اختصاص داد، انجام صله رحم تلفنی، مطالعه، انجام کارهای مورد علاقه خود، انجام کارهای عقب افتاده، تفکر و تدبر در اعمال و رفتار خود از دیگر کارهایی است که در این ایام می توان انجام داد. وقتی فرد در زمان قرنطینه برنامه داشته باشد که حوصله اش سر نمی رود و به خودکشی فکر نمی کند.

یاس و ناامیدی ثمره و تبعات زندگی غربی است

مدیر مدرسه علمیه حضرت ابوطالب (ع) با بیان اینکه یاس و ناامیدی ثمره و تبعات زندگی غربی است، تاکید کرد: امام، علما و افرادی که نه وقت کم می آورند و مدام در حال مطالعه خودشان، اوضاع روزگار، قرائت قرآن و کتاب هستند نه غمگین و ناراحت می شوند و نه حوصله شان سر می رود. متاسفانه معنویت را به مردم جوری معرفی کرده ایم که نشستن و گریه کردن می شود معنویت.

حجت الاسلام سینایی خاطرنشان کرد: در کشور الگویی نداریم و الگوهایی که صدا و سیما از زندگی معنوی ارائه می کند به قرائت قرآن و تسبیح بسنده می شود درحالیکه در زندگی معنوی فرد باید برخیزد و به آموزه های قرآنی عمل کند.

وی در ادامه با اشاره به تبعید امام به یکی از شهرها در یکی از کشورها، گفت: امام راحل (ره) حدود ۶ ماه در خانه ای حبس بودند که حیاط آن بسیار باصفا و مملو از درخت و گل بود. از ایشان سوال می کنند در این مدت پرده را کنار زده و به طبیعت زیبای حیاط نگاه کرده اید؟ که ایشان پاسخ دادند دوستان من در سلول های انفرادی به چنین طبیعتی دسترسی ندارند بنابراین نمی خواهم در شرایطی بهتر از آنها قرار بگیرم.

از علمای دین درس زندگی بیاموزیم

حجت الاسلام سینایی با بیان اینکه تحریر الوسیله یکی از بهترین کتاب های فقهی ۱۰۰ ساله اخیر بوده است، خاطرنشان کرد: امام خمینی (ره) در صفحات آغازین تحریرالوسیله نوشته اند: من در روستای ترکیه در تبعید هستم و مرا حبس کرده اند و دنیا در تلاطم است و در آغاز یک انقلاب هستیم. مدت ها بود دنبال فراغتی بودم که کتاب فقهی بنویسم و این فرصت پیش آمده است و یکی از بهرتین کتاب های فقهی ۱۰۰ ساله اخیر بوده است. و یا مرحوم شهید اول و شهید ثانی از بزرگترین فقهای ما کتاب لعمه را در زندان نوشته است و مردم ۷۰۰ سال است که سر سفره ایشان هستند. 

وی تاکید کرد: معنویت بحث رفتاری است نه نشستن و زل زدن به جایی و این اشتباه است. این رویکردی که در پیش گرفته ایم سبک زندگی غربی است درحالیکه معنویت بحثی در پرورش انسان ها و نسل جوان است که یک فرصت باشد و نشاط آور باشد. وقتی همه لذت زندگی را در خوردن و آشامیدن و لباس شیک پوشیدن و دور دور زدن بدانیم مسلما در شرایطی نظیر شرایط کرونا که در محدودیت قرار می گیریم دچار یاس و ناامیدی خواهیم شد درحالیکه اگر زندگی مان نظم داشته باشد و برنامه ریزی درستی داشته باشیم می توانیم به زندگی معنوی دست بیابیم و در شرایط بحران و سختی امید و نشاط خود را حفظ کنیم.